شبکه خبری بی.بی.سی از مرگ جمشید آموزگار، نخست‌وزیر ایران در دوران پهلوی خبر داد.
در سال ۱۳۵۵ آموزگار به عنوان دومین دبیرکل "حزب رستاخیز
ایران" (حزبی که توسط محمدرضا پهلوی به عنوان تنها حزب ایران تأسیس شده
بود) و مشاور نخست‌وزیر به کنگره حزب معرفی شد. وی سپس در شهریور ماه ۱۳۵۶ و
تقریبا همزمان با اوج گرفتن اعتراضات علیه رژیم پهلوی به عنوان نخست‌وزیر
ایران سکان هدایت دولت را برعهده گرفت.
به اعتقاد برخی از ناظران، شاه با انتخاب آموزگار در صدد بر آمده بود تا خود، با مشارکت بخشیدن به مخالفانش، فرصت ایجاد بحران در ایران را از منتقدانش بگیرد اما عملا در دوران نخست‌وزیری آموزگار مخالفت‌ها در کشور بالا گرفت و انتشار مقاله‌ای در ۱۷ دی ماه ۱۳۵۶ علیه امام خمینی (ره) به اعتراض خیابانی گسترده انقلابیون انجامید.
در پی این تحولات و افزایش اعتراضات، وی در نهایت از مقام نخست‌وزیری و دبیرکلی حزب رستاخیز استعفا کرد. هفت روز پس از استعفای آموزگار، محمدرضا پهلوی، حزب رستاخیز را منحل کرد. آموزگار در آذر ماه ۱۳۵۷ از ایران به آمریکا گریخت.
آموزگار متولد چهارم تیر ماه ۱۳۰۲ استهبان فارس بود. پدرش حبیب‌الله خان آموزگار از قضات وزارت عدلیه رضا شاه بود.
