دو شغلی بودن مخرب است یا مهیج و مفید؟

دو شغلی بودن در شرایطی که تورم بالاست و دخل و خرج ها جور نیست، چندان عجیب به نظر نمی رسد و بسیاری از افراد جامعه خواه زن و خواه مرد به دو شغلی بودن رو می آورند اما پرسش این است که این فرایند به زحمتش می ارزد یا خیر؟

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، این روزها بسیاری از افراد به دنبال شغل دوم یا حتی شغل های دورکاری سوم هستند اما دوشغلی بودن تا چه حد مفید است؟

مسائل مالی اولویت اول هستند

برای بسیاری از افراد مسائل مالی اولویت اول هستند. درواقع وقتی دخل و خرج جور نیست، چاره ای وجود ندارد جز یافتن شغلی که بتواند از پس قسط ها و مخارج زندگی بربیاید. بر این اساس محور انتخاب شغل دوم برای اغلب افراد وضعیت حقوق و مزایا است. البته اغلب مشاغل دوم به علت پاره وقت یا شیفت عصر و شب بودن برخی تسهیلات مثل بیمه را در بر نمی گیرند اما به عنوان کمک خرج مهم محسوب می شوند.

انگیزه ها و علایق شخصی

گاهی افراد برای امرار معاش مجبورند در شغلی فعالیت کنند که علاقه ای به آن ندارند. اما برای ساعات آزاد عصر تا شب خود یا به شکل دورکاری به سراغ مشاغلی می روند که دوستشان دارند. مشاغل هنری و فرهنگی عمده ترین مشاغل این نوع انگیزه ها را تشکیل می دهد.

مسائل روانی و روحیات افراد

تنهایی، عدم راحت بودن در خانه، اختلافات خانوادگی و مواردی مشابه باعث می شود افراد برای فرار از خانه  به مشاغل دوم و سوم رو بیاورند تا یا تنهایی خود را فراموش کنند یا از مشکلات خانه فرار کنند.

امکانات و تسهیلات شغلی

گاهی مشاغل دوم به طور ناگهانی و اتفاقی به افراد توصیه می شوند و بهاندازه ای پرسود و تسهیلات هستند که افراد نمی توانند در برابر پیشنهاد شغلی مقاومت کنند و به سراغ شغل دوم می روند. دوشغلی بودن در این شرایط را می توان ایده آل و رویایی ترین نوع دوشغلی بودن در نظر گرفت.