سرویس تاریخ «انتخاب»: برخیز و اول تو بکش: تاریخ مخفی ترور‌های هدفمند اسرائیل؛ کتابی است که در سال ۲۰۱۸ میلادی به قلم رونن برگمن نوشته شده‌است. این کتاب تاریخچه ترور‌های مخفی موساد است. نویسنده که خبرنگار روزنامه یدیعوت آحارانوت و از نویسندگان ارشد سابق بخش نظامی روزنامه «هاآرتص» است، از طریق مصاحبه با افراد مطلع و بررسی اسناد تلاش کرده‌است که تاریخچه‌ای از عملیات ترور مخفیانه اسرائیل را ارائه دهد. «انتخاب» روزانه بخش‌هایی از این کتاب را در ساعت 6 عصر منتشر خواهد کرد.
جسد سوخته عباس موسوی را از خودرو بیرون کشیدند. به دلیل سوختگی بدن انجام مراسم معمول کفن و دفن برای حزب الله غیر ممکن بود. بقایای جسدش را تمیز کرده، در پارچه‌ای پیچیدند و در یک تابوت فاخر گذاشتند. تابوتی چوبی با تراشکاری‌های بسیار ظریف که با رنگ‌های آبی و خاکستری رنگ‌آمیزی شده و اتصالاتش از نقره بود.
طبق رسوم سران حزب الله بیست و چهار ساعت اول برای تدفین اقدام نکردند. البته مسائل امنیتی هم مطرح بود شوک ناشی از حمله هوایی به کاروان خودرویی دبیرکل چنان بزرگ بود که عماد مغنیه می‌ترسید مراسم تشییع هم به کشتار تبدیل شود. علاوه بر آن تشییع باید به تعویق می‌افتاد تا مقامات رده بالای ایرانی خودشان را برای حضور در مراسم می‌رساندند.
حزب الله را ایران تأسیس کرده بود و رهبران آن در سلوک روزانه خود تحت تأثیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و پیرو مرجعیت دینی رژیم مذهبی تهران بودند. ایران هم حزب الله را متحد اصلی خود در خاورمیانه می‌دانست. رهبر انقلاب اسلامی آیت الله سید علی خامنه‌ای که ژوئن ۱۹۸۹ پس از فوت آیت الله خمینی جایگزین او شده بود، اعلام کرد: شهادت سیدعباس نقطه عطفی در جریان مقاومت است. او نمایندگانی را برای کمک به ایجاد ثبات و آرامش در حزب الله به لبنان اعزام کرد تا حمایت خود از این جنبش را در هنگام سختی به نمایش بگذارد و فوراً یک دبیرکل جدید انتخاب کند. پیش از حمله در اسرائیل بحثی جدی درباره اینکه پس از مرگ موسوی چه اتفاقی خواهد افتاد شکل گرفت از نظر آن‌ها تفاوت خاصی بین اعضای حزب الله نبود و هیچ کس خودش را درگیر این سؤال نکرد که چه کسی احتمالاً جایگزین سید عباس موسوی خواهد شد و این جایگزینی برای اسرائیل بهتر است یا بدتر خواهد بود.
یکی از مقامات وقت آمان گفت از نظر ما همه آن‌ها سیاه رنگ هستند. پس از ترور موسوی بهترین حدس آمان این بود که ایرانی‌ها جانشین مشهور و محبوب موسوی یعنی صبحی الطفیلی را جایگزین او خواهند کرد؛ اما در اشتباه بودند. بلافاصله پس از تدفین موسوی نمایندگان ایرانی در جلسه مشورتی شورا شرکت کردند در شورای دوازده نفره رهبران عالی مذهبی حزب الله، پیام هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقتایران قرائت شد که در آن جانشین را پیشنهاد داده بود. شورا پس از جلسه تصمیمش را برای انتصاب یک روحانی متقی و جوان سی و دو ساله به نام سید حسن نصرالله به عنوان دبیرکل حزب الله اعلام کرد اگر اسرائیلی‌ها تصور می‌کردند ترور موسوی حزب الله را معتدل و میانه رو خواهد کرد؛ انتخاب سیدحسن نصرالله به عنوان دبیرکل این جنبش خیلی زود آن‌ها را از این تصور اشتباه درآورد.
نصرالله سال ۱۹۶۰ در روستای شیعه نشین برج حمود در حاشیه و مجاورت شمال شرق بیروت به دنیا آمد او نه برادر و خواهر داشت که سید حسن بزرگترین آن‌ها بود گرچه خانواده او خیلی مذهبی نبودند؛ اما در کودکی وقتی بقیه بچه‌ها در کوچه‌ها و ساحل بازی می‌کردند به دین و مذهب علاقه نشان می‌داد و بیشتر وقت خود را به مطالعه در مسجد می‌گذراند.
با آغاز جنگ داخلی در سال ۱۹۷۵ خانواده او به جنوب لبنان نقل مکان کردند. سید حسن نصرالله در مسجدی نزدیک شهر صور متوجه نگاه‌های دقیق چند روحانی شیعه شد که با [ آیت الله] خمینی ارتباط داشتند. آن‌ها او را برای تحصیلات عالیه مذهبی به نجف فرستادند. آنجا بود که او عباس موسوی را شناخت و به یکی از شاگردان نخبه او تبدیل شد. وقتی صدام سال ۱۹۷۸ طلبه‌های شیعه لبنانی را از عراق اخراج کرد؛ هر دو به لبنان برگشتند موسوی یک مرکز مطالعاتی دایر کرد و نصرالله یکی از معلم‌های اصلی آنجا شد و افراد زیادی را که به آن‌ها گرایش پیدا کرده بودند به این مرکز جذب کرد.
پس از تأسیس حزب الله در سال ۱۹۸۲؛ نصرالله و شاگردانش همه به این جنبش ملحق شدند و نقش فعالی در جنگ نامنظم ایفا کردند. نصرالله سال‌های بعد فرمانده یکی از یگان‌های حزب الله شد و هم زمان تحصیلات عالیه دینی خود را در ایران ادامه می‌داد.
او در یک مصاحبه تلویزیونی گفت اسرائیل غده سرطانی، جرثومه فساد سنگر امپریالیسم در قلب جهان اسلام و عرب است این یک جامعه جنگی است. جامعه‌ای نظامی که مرد و زنش مانند یکدیگرند هیچ نوع جامعه مدنی در آن وجود ندارد. معنای حرف او واضح بود همه اسرائیلی‌ها در هر سن و با هر جنسیتی هدف مشروعی برای جهاد هستند.
فوریه ۱۹۹۲؛ تمام مسائل تغییر کرد. پیش از کشته شدن موسوی حزب الله و حامیان ایرانیاش بیش از آن که در فکر حمله به اسرائیل باشند مشغول تحکیم جایگاه‌شان به عنوان یک نیروی اجتماعی و سیاسی در لبنان بودند؛ گرچه در دهه هشتاد میلادی حمله‌های چریکی با تحریک افراطی‌ها در حزب الله تحت رهبری نصر الله علیه اسرائیل انجام می‌شد؛ اما این حمله‌ها اولویت نداشت و به هیچ وجه دال بر خسارت کاملی نبود که حزب الله می‌توانست تحمیل کند.
پس از ترور موسوی؛ اولویت‌ها در حزب الله تغییر کرد. سپاه پاسداران ایران رویکرد نصرالله را ترجیح داد و به این نتیجه رسید که پرداختن به دشمنشأن در جنوب باید در رأس اولویت‌ها باشد، آن‌ها حالا احساس می‌کردند حزب الله بدون ر‌هایی از اشغال اسرائیل در انتقال انقلاب آیت الله خمینی به لبنان موفق نخواهد بود.
شخصی که نصرالله به او دستور داد سیاست جدید حزب الله را اجرایی کند؛ فرمانده نظامی این جنبش یعنی عماد مغنیه بود. یک ایدئولوگ چریکی که جهاد اسلامی را تشکیل داد و بمیگذاران انتحاری را برای نابودی سربازخانه‌ها و آپارتمان‌های نیرو‌ها و دیپلمات‌های آمریکایی فرانسوی و اسرائیلی اعزام می‌کرد. مغنیه شبحی برای اسرائیلی‌ها بود که تنها تصاویر تار و مبهمی از او داشتند. عناصر اسرائیلی نمی‌توانستند او را بکشند و حتی اوایل دهه هشتاد نمی‌توانستند مکان او را پیدا کنند. منیر داگان می‌گوید با همه احترام به حضور عالی نصرالله در تلویزیون عماد مغنیه مسئول ایجاد قدرت نظامی حزب الله بود نه سید حسن نصرالله به خاطر او و یک گروه از نیرو‌های عملیاتی نزدیک به وی حزب الله به تهدیدی راهبردی برای اسرائیل تبدیل شد.
مغنیه پیشتر و در سال‌های گذشته عاملی آزاردهنده تاکتیکی برای اسرائیل بود. سال ۱۹۸۵ ؛ اسرائیل برای دفاع از مرز‌های شمالی‌اش یک منطقه امن ایجاد کرد؛ باریکه‌ای از قلمرو داخلی جنوب لبنان که تحت کنترل ارتش اسرائیل بود هدف از این کار دور نگه داشتن نیرو‌های دشمن از شهرک نشینان اسرائیلی و محدود کردن تقابل با آن‌ها فقط در خاک لبنان بود.
علاوه بر آن اسرائیل برای حفظ جان سربازانش یک گروه شبه نظامی نیابتی به نام ارتش جنوب لبنان ایجاد کرد این ارتش عمدتاً متشکل از مسیحیان و شیعیان روستا‌های منطقه بود که دشمنان قسم خورده فلسطینیان ساکن لبنان و حزب الله بودند استفاده از ارتش جنوب لبنان موجب شد اسرائیلی‌ها حزب الله را تنها تهدیدی گاه و بی گاه برای مرز‌های خود تلقی کنند نه یک ارتش چریکی که جنگی نامتقارن را هدایت می‌کند گاهی تعدادی سرباز عمدتاً از ارتش جنوب لبنان کشته می‌شدند؛ اما این وضعیت از نظر ارتش اسرائیل به تقابل همه جانبه با نیرو‌های حزب الله ارجحیت داشت.
اما حضور نصرالله موجب شده بود مغنیه اقدامات تلافی جویانه ترور موسوی را بسیار سریع پیش ببرد. به محض پایان مراسم تدفین موسوی؛ رزمندگان حزب الله بارانی از راکت به شمال الجلیل غربی شلیک کردند آن‌ها پنج روز شمال اسرائیل را بمباران کردند که موجب توقف زندگی روزمره شد و بیشتر ساکنان آن مناطق را در پناهگاه‌ها حبس کرد این حمله‌ها علیه جوامع غیر نظامی اسرائیل تا آن زمان و در کل تاریخ حزب الله بی سابقه بود.
تنها یک یک دختر شش ساله به نام آویا آلیزاده در روستای گورنوت هاگالیل کشته شد؛ اما پیامی که نصرالله و مغنیه به اسرائیل فرستادند واضح بود از حالا به بعد؛ هر اقدامی علیه حزب الله به حمله مستقیم علیه نیرو‌های ارتش اسرائیل و غیر نظامیان در شمال اسرائیل منجر خواهد شد.
