در برزیل حدود700 تن از سریع ترین، تکنیکی ترین و تاکتیکی ترین فوتبالیست
ها از 32 کشور جهان به مدد قاعده بازی فوتبال دور هم جمع شده اند و میلیون
ها چشم از سراسر جهان همه نگاهشان خیره به مستطیل های سبز برزیل و چند و
چون نتایج رقابت های آنهاست.
به گزارش انتخاب، همزمان یک لیگ جهانی دیگر هم در
سراسر جهان در اوج است و غول های والیبال دنیا از ایران و ایتالیا و آمریکا
گرفته تا لهستان و برزیل و روسیه به سرانگشتان توانمند خود موجی دیگر از
شادی و هیجان در عین صلح را به جهانیان تزریق می کنند.
در عراق و
سوریه و افغانستان اما اوضاع دیگرگونه است. اینجا چند هزار نفر از
تندروترین، حرفه ای ترین و خونریزترین تروریست ها از دهها کشور جهان از چچن
و عربستان و افغانستان و لیبی گرفته تا سومالی و انگلیس و خود سوریه و
عراق زیر بیرق بی رحمی به نام داعش گردهم آمده اند و به هیچ قاعده و قانونی
پایبند نیستند.
فوتبالیست های جام جهانی دو روز اول رکوردهای
گلزنی را شکستند و در 6 بازی بیش از 20 گل به ثمر رساندند و تروریست های
جانی داعش فقط در یک روز و در یک نقطه از عراق 1700 جوان و دانشجوی بی گناه
را به جرم شیعه بودن قتل عام کردند و در کسری از ساعت رکورد جنایتکارترین
گروهک جهان را از آن خود کردند.
کمی دورتر در افغانستان هم تکفیری
های طالبان در روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در اقدامی شنیع و عجیب
انگشتان دهها زن و مرد افغان را با ساتور و شمشیر قطع کرده اند تا شاید
مسیر دموکراسی را در این کشور بحران زده اینگونه متوقف کنند.
یک جا
به مدد سرانگشتان پرتوان والیبالیست ها و ورزشکاران و توپ و تور، هیجان و
شادی در سراسر جهان توزیع می شود و جایی دیگر انگشتان آبی را قطع و خونین
می کنند تا حتی سرنوشت خود را هم رقم نزنند.
شهروند خاورمیانه این
روزها مانند دیگر اهالی زمین همه نگاهش به تلویزیون و اینترنت است. در
حالی که همه نگاه سایر مردمان جهان از خاور دور گرفته تا نزدیک، به فوتبال و
والیبال و جام و لیگ جهانی است، نیمی از نگاه مردمان خاورمیانه اما یک جا و
نیمی دیگر جایی دیگر است.
آنها همزمان هم تحولات خونین و غم انگیز
منطقه را دنبال می کنند و هم کیلومترها آن سوتر بخشی از ذهن و نگاهشان
متوجه برزیل و جام جهانی فوتبال 2014 است.
گاهی سراغ عراق و داعش و
القاعده را از العالم و العربیه یا الجزیره و المیادین و دیگر شبکه های
تلویزیونی و سایت های خبری می گیرند و گاهی کانال های تلویزیون خود را بالا
و پایین می کنند تا بازی تیم فوتبال مورد علاقه خود را زنده بنگرند.
مرد و زن خاورمیانه ای ساعاتی از روز را نگران آخرین تحرکات و پیشروی ها و
خون ریزی های تروریست های داعشی است و ساعتی دیگر جادوگری لیونل مسی و فان
پرسی و گوچی ایرانی را نظاره می کند.
او متناقض ترین بشر روی زمین است. به مدد فوتبالیست ها امیدوار و خندان است و همزمان در هراس از تروریست ها گریان است و نگران.
طی
چند روز اخیر تصاویر قتل عام وحشیانه داعش در تکریت عراق، پا به پای
تصاویر مسابقات جام جهانی فوتبال در سایت های خبری و شبکه های اجتماعی و
صفحات لبتاب و موبایل دست به دست می شود.
آنجا تب فوتبال عالمگیر
شده است و اینجا داغ جنایت همگان را غافلگیرکرده است. این تصاویر غم انگیز و
آن عکس های هیجان انگیز حداقل در یک نکته مشترکند. تعداد قابل توجهی از
قربانیان بیگناه و دست و پا بسته جنایت سنگین داعش در دانشگاه افسری تکریت،
لباس های ورزشی بر تن دارند و هرکدام تا همین چند روز پیش هوادار دو آتشه
یکی از تیم های جام جهانی بوده اند.
یکی پیراهن سفید و آبی مسی
آرژانتینی را پوشیده است و آن دیگری شیفته بازی رونالدوی پرتغالی است.
آنسوتر یکی بارسلونایی است و دیگری رئالی، یکی با پیراهن خونین تیم ملی
آلمان برزمین افتاده است و کنارش لابلای صدها جوان غرق به خون نشانه هایی
از لباس زرد و سبز تیم ملی برزیل و شماره 10 نیلمار به چشم می آید.
آنها مانند میلیون ها جوان در سراسر جهان خود را برای بزرگترین و
پرطرفدارترین رویداد ورزشی جهان آماده می کردند، اما تفکر تکفیری و وحشی
داعش روزهای افتتاحیه جام جهانی را برایشان به اختتامیه جهان بدل کرد.
تنوع
رنگ لباس اجساد تلنبار شده در قتلگاه تکریت و دستان پانسمان شده و انگشتان
بریده شده جوانان افغان در روزهای اخیر گویای یک واقعیت بود و آن اینکه
جوانان عراقی، سوری، افغان، مصری و لیبیایی و همه ساکنان خاورمیانه آشوب
زده چیزی غیر از دیگر ساکنان زمین نمی خواهند؛آزادی و آرامش.
اما قرن هاست که سرنوشت آنها را نه خود آنان که تعصب و جهل و قدرت طلبی دیگران و شاید همه جامعه جهانی رقم می زند.
مردمان عراق، سوریه، افغانستان و شاید همه خاورمیانه در هرحال غم
انگیزترین بخش از تاریخ سرزمین خود را سپری می کنند و جامعه جهانی چه
بخواهد و چه نخواهد به روزهای پر تناقض و غم بار این سرزمین ها مدیون و
بدهکار است.
منبع: ابتکار
