«فرقی نمی‌کند که چند سال
از این ماجرا بگذرد، فرزندان ما همیشه زنده و جاویدان هستند. امیر بی‌گناه
بود و بی‌گناه رفت.» بعد از آن هم بابک تنها فرزند خانواده جوادی‌فر پشت
تریبون از مادربرزگش گفت که تازه فوت کرده و در تمام دورانی که از او
پرستاری کرده، با تصاویر فتوشاپی امید زنده‌بودن امیر را در او زنده نگاه
داشته تا لحظه‌ای که از دنیا برود. بعد از آن پدر محمد کامرانی هم در سخنان
کوتاهی از مشکلاتی که سال‌های گذشته برای برگزاری مراسم داشتند، گلایه
کرد. پدر محمد کامرانی در گفت‌وگوی کوتاه خود هم ضمن اشاره به این
موضوع که از سال گذشته و با روی کارآمدن دولت جدید برای برگزاری مراسم‌های
سالگرد مجبور نبودند با مراجع مختلف از استانداری گرفته تا نیروی انتظامی
در تماس باشند، درباره روند پرونده گفت که «اعتراض ما به حکم دادگاه در
دیوانعالی کشور همچنان مطرح است.» او ادامه داد که یک‌ماه پیش هم در مراجعه
به دیوان به او گفته‌اند این پرونده هم در نوبت رسیدگی قرار دارد و مشغول
مطالعه آن هستند. سخنانش درباره روال پرونده که تمام شد، با لحنی
خودمانی‌تر گفت: «اما خیلی سخت است.»
به گزارش انتخاب؛ پدر امیر
در آستانه در ایستاده بود. بعد از سلام و معرفی وارد شدم و بعد از عبور
کنار میزی که عکس امیر روی آن بود و دفتر یادبودی هم روی آن قرار داشت از
مسیری گذشتم که دو طرف آن را با پارچه‌های سیاه فرش و روی آن را با
شمع‌های کوچک تزیین کرده بودند و با دنبال‌کردن شمع‌ها وارد سالن اصلی شدم.
ساعت اندکی از هفت گذشته بود و صندلی‌های خالی هنوز به چشم می‌آمدند. مثل
هرسال تصاویر و کلیپ‌هایی که از امیر وجود داشت در حال پخش بود و نواهای
متعددی از محمدرضا شجریان فضا را آکنده می‌کرد... .
