رنگ فیروزه ای شهر به خاکستری گراییده/ اصفهان از دست رفت؟

روزی روزگاری اصفهان به عنوان یک« باغ – شهر» یکی از زیباترین شهرهای فلات ایران زمین وحتی خاورمیانه بود (این که می گویم روزی روزگاری گمان نکنید مقصود از هزاران سال پیش است صحبت از دو دهه گذشته است).

به گزارش انتخاب بیشه های در هم تنیده غرب اصفهان وخروش دلاویز زنده رود و بافت سنتی ومعماری تاریخی این فیروزه زیبا را در رکاب کویر مرکزی ایران تلالوی سحر انگیز بخشیده بود ...اما چه شد که ناگهان شهر زیبای خدا مبدل به یکی از کلانشهرهای بی سروته و دوزخی از سیمان وبتن وآلودگی گردید و رنگ فیروزه ایش امروز به خاکستری مرگبار متغیر گردیده است ؟

1- نمی دانم جز این سوی جهان در دیگر نقاط این کره لاجوردی تنها  و یله رها شده در کهکشان هم به راحتی اجازه خواهند داد که باغات پر ثمری که قرن ها با میوه ها ومحصولات بی بدیل شان (سیب گلاب ،سیبری و به اصفهان که عطر وبوی بی نظیرشان در دنیا به نام بود وامروز مبدل به افسانه وقصه ای فراموش شده است) مایه رشک جهانیان بود و مزراع سرسبز و رود های لبریز از آب و کوچه باغ های زیبایش که همچون یک تابلوی نقاشی مایه نوازش چشم وآرامش روح بود را به راحتی آب خوردن تغیر بهره وری داده ومبدل به مناطق مسکونی و سیمانی وبتون وآسفالت وآلودگی وفاضلاب کنند !

 آیا زیر آسمان کبود هیچ قاعده وقانونی برای جلوگیری ازاین تغییر ودگرگونی نیست!؟ البته که هست در بسیاری از کشورهای باختر زمین قوانینی با قدمت سیصد وچهارصد ساله مبنی بر مجازاتهای سنگین قطع درختان واز بین بردن باغات وزمینهای زراعی همچنان هم پابرجاست و رعایت می شود !اما چه شد که در دودهه اخیر اینگونه بی محابا آتش به خرمن زیبایی های خداد وبدون بازگشت این شهر زدیم سوالی است که پاسخش واضح است والبته مثنوی هفتاد منی می خواهد که از این مجال نیز خارج است.

2- بافت سنتی معماری اصفهان نیز همچون شهرهای یزد وکاشان و...مجموعه ای یگانه از تاریخ وهنر وفرهنگ وطبیعت بود.

در هر یک ازگذرهای  محلات  قدیمی اصفهان چهار یا پنج خانه قدیمی با همه زیبایی وشکوه شان تکیه بر هم داده وفضایی معطر به عطر تاریخ وسنت  تشکیل داده بودند در هر یک از این خانه ها که غالبا سه تا چهار قرن قدمت داشتند خاندان هایی ریشه دار و قدیمی  به عنوان میراث داران وحافظان میراث فرهنگی این شهر و دیار ساکن بودند، همسایه ها از فامیل به یکدیگر نزدیک تر بودند ودر فضایی سالم با وسواسی محافظه کارانه حامی سنت های شرعی وعرفی این مرزوبوم بودند...

 امروز اما  طمع وارثان ناسپاس واهمال متولیان کم دانش وبی خیال! ویرانی همه آن بافت زیبایی ها را در پی داشته است، به جای خا نه های قدیمی مجتمع های مسکونی بی در وپیکر جایگزین گردید و در هر محله به جای پنج خانه قدیمی پنجاه مجتمع مسکونی وبه جای ده خانواده یکصد وده خانوار از اقوام مختلف با سلایق  واعتقادات رنگارنگ و ناهمگون جایگزین کوچه های شهر شدند وبا فراموشی سنت های زیبای آن روزها انواع واقسام ناهنجاری ها و اعتیاد و دزدی وسایر پلشتی هایی که امروز از سر و کله شهرمان بالا می رود جایگزین گردید.

3- اصفهان اما امروزتشنه، آلوده ،زخمی و بی در وپیکر در آتش کاستی ها و ندانم کاری ها می سوزد و بیماری در حال احتضار را می ماند که قدم به قدم به قهقهرای مرگ نزدیک می شود.

گویی گوش کسی هم بر ناله های این پیر نجیب محتضر شنوا نیست . در عوض  همچنان هر روزصبح که رادیو را روشن می کنیم مجری سرخوش با ناز وکرشمه می گوید: "اینجا اصفهان است. صدای ما را از پایتخت فرهنگ وتمدن و... می شنوید»!

منبع: عصرایران