سرویس سیاسی «انتخاب»: برخلاف دو دهه گذشته که همواره فضای سیاسی کشور در قالب تقابل و صف‌آرایی دو جبهه اصولگرا و اصلاح‌طلب تقسیم شده، طی یک سال گذشته به شکلی کم‌سابقه وزنه به نفع جناح محافظه‌کار یا اصولگرا تغییر کرده است. نماد بارز این امر را می‌توان در ترکیب مجلس یازدهم به وضوح مورد مشاهده قرار داد که اکثریتی قاطع از نمایندگان اصولگرا کرسی‌ها مجلس را در اختبار گرفته‌اند. هر چند نمی‌توان جبهه اصولگرایان را تنها در یک مشخصه خاص مورد خوانش قرار داد اما واقعیات میدانی نشان می‌دهد که اصلاح‌طلبان در انزوا و حاشیه قرار گرفته‌اند.
در چنین فضایی، اکنون این مساله برای همه‌گان مطرح می‌شود که در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 کدام طیف سیاسی یا جناحی می‌تواند ریاست پاستور را در دست بگیرد. از یک سو، طیف فکری رئیس‌جمهور آینده اهمیت دارد و از سوی دیگر، اینکه چه شخصی از شانس پیروزی برخوردار است مهم به نظر می‌رسد. با نظر به این اوصاف، «انتخاب» در مسیر ارائه چشم‌انداز انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 تحلیل ناظران سیاسی را جویا شده است. در همین راستا، در دومین گفتگو از مجموعه گفتگوهای «انتخاب» تحت عنوان «پاستور 1400»، دیدگاه ناصر ایمانی، کارشناس مسائل سیاسی در ارتباط با تعیین وضعیت جانشین حسن روحانی در سال 1400 ارائه شده است.
شانس پیروزی اصولگرایان در انتخابات 1400 وابسته به عملکرد مجلس یازدهم است
ناصر ایمانی، در ابتدای گفته‌های خود تاکید کرد: «اینکه کدام جناح در انتخابات ریاست جمهوی سال 1400 از شانس بیشتری برای پیروزی برخوردار است، به عملکرد مجلس یازدهم طی یک سال آینده بستگی دارد. اگر این مجلس بتواند تا حدودی دورنمایی را به مردم نشان بدهد که در پی حل مشکلات عمدتا اقتصادی مردم می‌باشد، اصولگرایان شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 1400 خواهند داشت. باید توجه داشت همین که مردم انگیزه و تلاش مجلس را ببینند برای این امر کافی است و حتی اگر اقدامی بزرگ در میدان عمل نیز انجام نگیرد، همچنان خللی در روند ممکن ایجاد نخواهد شد. لذا می‌توان عملکرد مجلس یازدهم را می‌توان بسیار تاثیرگذار مورد ارزیابی قرار داد.»
وی افزود: «اما اگر از منظر گفتمانی مساله مورد بررسی قرار بگیرد، بر این باور هستم که یک گفتمان اقتصاد محور که توام با عدم برخوردهای تند با جهان خارج باشد، می‌تواند موفق‌تر باشد. یعنی گفتمانی شانس پیروزی بیشتری دارد که در سطح داخلی به مشکلات اقتصادی و معیشتی شهروندان نگاهی خاص داشته باشد و در سیاست خارجی نیز تندرو نباشد؛ البته باید توجه داشت که تندرو نبودن به معنای تسلیم شدن در برابر خواسته‌های زورگویانه آمریکا نیست.»
گفتمان اقتصاد محورِ مبتنی بر رسیدگی به مشکلات معیشتی شانس اصلی پیروزی در 1400 است
این تحلیلگر مسائل سیاسی در بخشی دیگر از گفته‌های خود تصریح کرد: «با توجه به وضعیت کنونی کشور و مسائل موجود در جامعه و عملکردی که دولت فعلی برجای گذاشته، گفتمان‌هایی که به اقشار پایین‌دست جامعه داشته باشد، شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات داشته باشد. این یک واقعیت است که باید با وجود مطلوب نبودن مورد پذیرش قرار بگیرد. در حقیقت، هر شخصی که پرچم توجه به مسائل معیشتی اقشار ضعیف جامعه و مشکلات بی‌شمار طبقات مختلف را در دستور کار قرار دهد، گفتمانی است که مقبول مردم خواهد بود. با سختی‌هایی که شهروندان ایرانی با آن مواجه هستند، شخص از مدار تمرکز تا حدودی خارج شده و این گفتمان اقتصاد محور است که شانس تصدی ریاست بر پاستور را خواهد داشت.»
دولت فرا جناحی بیشتر یک شعار است
ناصر ایمانی در بخش دیگری از گفته‌های خود پیرامون طرح فرضیه ایجاد دولتی فراجناحی و ائتلافی در 1400 اظهار داشت: «چینین سناریویی احتمال اجرایی شدن بسیار ضعیفی دارد؛ زیرا زمانی این اتفاق خواهد افتاد که ما در جامعه حداقل ارتباطات و گفتگوها را میان جریان‌های سیاسی داخل کشور داشته باشیم. تا زمانی که چنین سطحی از ارتباط وجود نداشته باشد، تشکیل دولت فرا جناحی تنها یک «شعار» خواهد بود.»
وی در پایان تصریح کرد: «مهم‌ترین اولویت رئیس جمهور آینده ایران در سال 1400 توجه به مسائل اقتصادی کشور و بعد از آن مساله مبارزه با فساد خواهد بود. اما در بُعد سیاست خارجی، عدم ماجراجویی مهم‌ترین اولویت رئیس جدید پاستور خواهد بود. این گفته به معنای پذیرش اراده قدرت‌های بزرگ نیست اما باید مردم این احساس را داشته باشند که دولت در پی ماجراجویی نیست و فشارهایی ظالمانه از خارج بر کشور تحمیل می‌شود.»
