صبح مشغول نوشتن خلاصه مطالب برای مجمع حقوق بشر بودم. ناهار کتابچی‌خان این‌جا بود همچنین پسر امین‌الدوله که تازه از ایران آمده است. امیرخان صبح آمد و کاغذی از طهران آورد که دبیرالملک و میرزا ابوالحسن‌خان و وقارالسلطنه و شیخ مرتضی و میزا غلامحسین‌خان به اتفاق نوشته بودند و تاریخ آن ۲۲ رمضان بود. خیلی خوش‌وقت شدم.
بعد از ناهار به اتفاق انتظام‌الملک راه‌آهن نشسته به ورسایل رفته، چون امروز تماشای grandes eaux می‌دهند. خیلی قشنگ بود. علیقلی‌خان و زن و بچه‌اش هم ملاقات کرده با هم گردش مفصلی کردیم و وقت شام مراجعت کردیم و بعد از شام، چون خسته بودیم زود خوابیدیم.
مشاور [وزیر خارجه] از اول این ماه اتوموبیل را جواب گفت. در بین راه با انتظام‌الملک قدری در باب حرکت گفتگو کردیم. قدری متحریم. نمی‌دانم این چند روزه خبری از طهران می‌رسد یا نه، و اگر نرسد چه کنیم. مخالفت مسیو پرنی هم برای حرکت قبل از آخر ماه اسباب اشکال شده است. از صحبت‌های کتاچی‌خان هم یکی این بود که مشیرالدوله [میرزا نصرالله خان نائینی نخستین صدراعظم ایران پسامشروطه]۱ مرحوم را هم محمدعلی‌شاه مسموم کرده و هارتویگ سفیر روس نیز دخیل بود.
منبع: یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی، به کوشش محمدافشین وفایی و پژمان فیروزبخش، تهران: سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۸، صص ۱۸۴-۱۸۵.
پی‌نوشت:
۱- مشیرالدوله در زمان انقلاب مشروطه نقش میانجی را بر عهده گرفت، به این ترتیب که با عزل عین‌الدوله از نخست‌وزیری در ۷ جمادی‌الثانی، و صدراعظمی او در دهم جمادی‌الثانی ۱۳۲۴ تحصن مشروطه‌خواهان در سفارت انگلستان پایان گرفت.
