نام فیلم : سه کام حبس
ژانر : درام اجتماعی
تاریخ های انتشار : ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ (فجر)
۳۰ فروردین ۱۴۰۲ (اکران عمومی)
۲۲ شهریور ۱۴۰۲ (اکران آنلاین)
| کارگردان | سامان سالور |
|---|---|
| تهیه‌کننده | ساسان سالور |
| نویسنده | سامان سالور |
امتیاز (imdb): 5.1
بازیگران :
|
خلاصه داستان
نسیم (پریناز ایزدیار) و مجتبی (محسن تنابنده) زوج جوانی هستند که تازه صاحب فرزند شده‌اند و در جنوب تهران زندگی خوب و ساده ای دارند. مجتبی ظروف پلاستیکی یکبارمصرف می‌فروشد و نسیم عروسک درست می‌کند و ترشی خانگی تهیه می‌کند. یک روز مجتبی تصادف می‌کند و نسیم تمام تلاش خود را برای نجات خانواده اش در غیاب او انجام می‌دهد، اما وقتی می‌فهمد شوهر محبوبش در واقع برای تهیه پول، موادمخدر خرید و فروش می‌کند و بیش از یک سال است که کار خود را از دست داده، همه چیز تغییر می‌کند. مجتبی مقدار زیادی پول به ارباب موادمخدر بدهکار است. نسیم در شرایط دشواری قرار می‌گیرد، برای نجات همسرش چاره ای نیست جز اینکه خود باقیمانده مواد را بفروشد و در کمترین زمان به یک قاچاقچی تبدیل شود...
درباره فیلم
سه کام حبس فیلم درام اجتماعی ایرانی به نویسندگی و کارگردانی سامان سالور و تهیه‌کنندگی ساسان سالور محصول سال ۱۳۹۸ است. پریناز ایزدیار، محسن تنابنده و سمیرا حسن‌پور بازیگران اصلی آن هستند. سه کام حبس نخستین بار در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و نامزد دریافت چهار جایزه شد و پس از سه سال در ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ اکران عمومی شد و توانست عنوان «پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی سال ۱۴۰۲» را از آن خود کند.این فیلم با بیش از ده حضور بین‌المللی و دریافت جوایز مختلف از جشنواره‌های معتبر جهانی، مورد توجه قرار گرفت.
الگوی دراماتیکِ بارها استفاده‌شده، امّا همیشه‌جذّابِ «زنی که فکر می‌کند زندگیِ خوبی دارد، امّا کم‌کم می‌فهمد خیلی چیزها سرِ جایش نیست و به‌همین‌دلیل برای جلوگیری از فروپاشیِ خانواده خود را به آب‌وآتش می‌زند...»، الگوی درامِ فیلمِ تازۀ «سامان سالور» است. باز هم با یک درامِ اگزیستانسیالیستیِ به‌اصطلاح اجتماعی و به‌ظاهر تلخ‌اندیش دربارۀ زندگیِ مردمانِ طبقۀ فرودستِ جامعۀ شهری روبه‌روییم که قرار است به برخی مقوله‌های ملتهب و موردِ بحث در جامعۀ امروز- هم‌چون فقر و اعتیاد- نیم‌نگاهی داشته باشد.
«سه‌کام حبس» فیلمی‌ست که تماشاگرش را کم‌تر خسته می‌کند؛ می‌کوشد یک داستانِ ساده و الگومند را به کلیشه‌ای‌ترین و قابلِ پیش‌بینی‌ترین شکلِ ممکن روایت کند؛ اَدا و اصولِ روشن‌فکرنمایانه ندارد، و حتّی به لطفِ بازیِ مخاطب‌پسندِ «پریناز ایزدیار» و نیز «محسن تنابنده» می‌تواند در اکرانِ عمومی گلیمِ خود را از آب بیرون بکِشد.
