نگین شایگان، فعال اقتصادی حوزه سلامت می گوید در صحبت‌های جلیلی توصیه و تأکید به کمتر کردن ارز وارداتی داشتند. این صحبت به عنوان شعار قابل استفاده است، اما چه اتفاقی می‌افتد؟ عملاً سفره مردم را کوچک می‌کنیم.
نگین شایگان، فعال اقتصادی حوزه سلامت، درباره احتمال قدرت گرفتن رادیکال ها در غرب و ایران به «انتخاب» گفت: ما احتمالاً یک دوره سخت دیگری با توجه به تغییرات آمریکا در پیش خواهیم داشت. اگر این تغییر همراه با تندرو‌های داخلی شود، اتفاقات خوبی در اقتصاد نمی‌افتد. در دوره قبلی که ترامپ رئیس جمهور بود و اصلاح طلبان هم حضور داشتند، به مدتی حتی کوتاه ارسال وجه برای غذا و دارو هم بسته شد. جامعه جهانی آنقدر واکنش نشان داد که این دوره کوتاه برطرف شد. ما ناخودآگاه یک دوره سخت در پیش داریم که بهتر است تندرو‌ها در آن دوره حاکم نباشند.
او افزود: من نگاه به شرق را رد نمی‌کنم، چون در تمامی زمان‌هایی که ارتباط منقطع با غرب داشتیم، ارتباط منقطع با شرق نداشتیم. نگاه به شرق نباید فراموش شود، چون تأمین بسیاری از کالا‌های ما حداقل در حوزه سلامت، از چین اتفاق می‌افتد. این مسأله امکان ناپذیر است که نقش چین را نادیده بگیریم.
وی در ادامه در رابطه با نتایج مشخص قدرت گرفتن تندرو‌ها در اقتصاد سلامت اظهار داشت: در صحبت‌های جلیلی توصیه و تأکید به کمتر کردن ارز وارداتی داشتند. این صحبت به عنوان شعار قابل استفاده است، اما چه اتفاقی می‌افتد؟ عملاً سفره مردم را کوچک می‌کنیم. ما صرفاً نمی‌توانیم با این شعار پیش برویم، اما نتایج آن را درنظر بگیریم. در دولت رئیسی هم چنین اتفاقی افتاد و سعی کردند تنگنا‌ها را زیاد کنند. ما به شکلی با کمبود مواجه شدیم که در برخی از حوزه‌ها غیر قابل جبران است. تندرو‌ها طرح‌هایی را ارائه می‌دهند که زیانبار است. مثلاً طرح دارویار که دارو تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد و بیمه وجه داروخانه و بیمارستان را پرداخت می‌کند تا به مرحله توزیع برسد. بیمه‌ها آنقدر بی پول هستند که شرکت‌های تولیدی از تولید امتناع می‌کنند و فقط و فقط باعث کمبود شده است. ارزان نگه داشتن دارو باعث فقدان‌های شدید دارویی شده است.
شایگان درباره ادعا تمرکز تندرو‌ها بر تولید داخلی گفت: تندرو‌ها مدعی استقلال و تولید هستند، اما ما نمی‌توانیم چنین کاری را انجام دهیم. زمانیکه کلنگ کارخانه برکت را می‌زندند، عده زیادی از مردم به خاطر فقدان واکسن می‌مردند. شعار تولید حداکثری و استقلال پافشاری روی ایده ایست که برای ما نتیجه مثبتی نداشته است. ما اگر ۸۰ درصد دارو‌ها را تولید می‌کنیم با قیمت‌گذاری دستوری آن را دچار چالش می‌کنیم. ما تولید آنتی بیوتیک را به علت عدم قیمت واقعی، از دست دادیم و ناچار به واردات شدیم، واردات هم ۳ برابر بهای داخلی تمام شد.
